• Οδήγηση σε δύσκολες καιρικές συνθήκες

    ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ - ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΚΙΝΗΣΗΣ
    • Ο αυξημένος αριθμός των αυτοκινήτων που ταξιδεύουν τις ημέρες των εορτών ευνοεί τη δημιουργία συνθηκών ατυχήματος. Για το λόγο αυτό η προσοχή μας πρέπει να είναι διαρκώς τεταμένη.
    • Η προοπτική της κάλυψης μιας μεγάλης απόστασης κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού μάς υποβάλλει την ανάγκη για αύξηση της ταχύτητας. Δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να υποτιμάμε τους κινδύνους που κρύβει η υπερβολική ταχύτητα και να υποκύπτουμε
    αυξάνοντάς την πέρα από τα νόμιμα όρια.
    • Με 100 χ.α.ω. διανύουμε 27 μέτρα σε κάθε δευτερόλεπτο. Μόνο η συνεχής εγρήγορση και τήρηση των αναγκαίων αποστάσεων ασφαλείας είναι σε θέση να μας εξασφαλίσουν τον απαραίτητο χρόνο αντίδρασης για την αποφυγή ενός ατυχήματος.
    • Όταν κινούμαστε με 130 χ.α.ω., που είναι το ανώτατο επιτρεπτό όριο στη χώρα μας, χρειαζόμαστε πάνω από 110 μέτρα συνολικά για την πλήρη ακινητοποίηση του οχήματός μας. Η απόσταση αυτή μπορεί να αυξηθεί πολύ περισσότερο με πλήρες φορτίο ή σε οδόστρωμα μέτριας πρόσφυσης.
    ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΧΑΜΗΛΗΣ
    ΠΡΟΣΦΥΣΗΣ - ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΦΡΕΝΑΡΙΣΜΑΤΟΣ
    • Η απόσταση ακινητοποίησης του οχήματος σε βρεγμένο οδόστρωμα μπορεί να τριπλασιαστεί, ενώ στο χιονισμένο να πολλαπλασιαστεί αναλόγως της ταχύτητας και του οχήματος.
    • Σε περίπτωση φρεναρίσματος πανικού πατάμε το πεντάλ του φρένου με όλη τη δύναμή μας, ενεργοποιώντας με τον τρόπο αυτό όσο γίνεται πιο γρήγορα το σύστημα αντιμπλοκαρίσματος ABS. Μόνο αυτό μπορεί να μας εξασφαλίσει μέγιστες τιμές επιβράδυνσης και ελάχιστη απόσταση φρεναρίσματος.
    • Η τήρηση αυξημένης απόστασης από το προπορευόμενο όχημα είναι απαραίτητη, ώστε να είμαστε σε θέση να αντιδράσουμε γρήγορα και αποτελεσματικά σε περίπτωση κινδύνου.
    • Οι κακές καιρικές συνθήκες συνδυάζονται συνήθως και με συνθήκες χαμηλής ορατότητας. Η χρήση των υαλοκαθαριστήρων και των φώτων είναι απαραίτητη.
    ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΧΑΜΗΛΗΣ ΠΡΟΣΦΥΣΗΣ
    ΒΡΕΓΜΕΝΟ Ή ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΟ ΟΔΟΣΤΡΩΜΑ
    • Το χιόνι, ο πάγος, αλλά και το νερό στο οδόστρωμα μειώνουν σημαντικά την απόδοση των ελαστικών. Για το λόγο αυτό το αυτοκίνητο τείνει να χάσει σχετικά εύκολα την πρόσφυσή του και να εκτραπεί.
    • Σε συνθήκες χαμηλής πρόσφυσης οδηγούμε με αυξημένη προσοχή. Oι κινήσεις μας σε όλα τα χειριστήρια είναι ιδιαίτερα απαλές και σταθερές, σε καμιά περίπτωση απότομες ή επιθετικές.
    • Όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος είναι χαμηλή, υπάρχει η πιθανότητα να συναντήσουμε πάγο, ιδιαίτερα σε σκιερά σημεία ή πάνω σε γέφυρες.
    • Η κίνηση με αυξημένη ταχύτητα πάνω σε λιμνάζοντα νερά δημιουργεί το φαινόμενο της υδρολίσθησης. Το αυτοκίνητο χάνει την επαφή του με το οδόστρωμα και μένει ουσιαστικά ακυβέρνητο. Στην περίπτωση αυτή κρατάμε σταθερό το τιμόνι και το γκάζι και σε καμιά περίπτωση δεν φρενάρουμε.
    • Το χειμώνα η διατήρηση του οχήματος στη βέλτιστη τεχνική κατάσταση είναι περισσότερο σημαντική από κάθε άλλη εποχή, ώστε να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις.
     
    ΧΕΙΜΕΡΙΝΑ ΕΛΑΣΤΙΚΑ
    • Τα θερινά ελαστικά ή τα επονομαζόμενα παντός καιρού All Weather είναι σε θέση να αντεπεξέλθουν σε περιορισμένο μόνο βαθμό σε συνθήκες ιδιαίτερα χαμηλής πρόσφυσης και κυρίως στο χιόνι.
    • Σε χιονισμένο οδόστρωμα είναι απαραίτητη η χρήση κατάλληλων χειμερινών ελαστικών. Τα ελαστικά του είδους φέρουν ειδική σχεδίαση πέλματος και σύσταση γόμας, στοιχεία που εξασφαλίζουν αυξημένη οδική ασφάλεια σε συνθήκες μηδενικής πρόσφυσης.
    • Σε συνθήκες βροχής ή χιονόπτωσης τα χειμερινά ελαστικά αντιδρούν καλύτερα από τα θερινά, αλλά σε κάθε περίπτωση τα όρια της πρόσφυσης παραμένουν ιδιαίτερα χαμηλά. Για το λόγο αυτό απαιτείται ακόμη περισσότερο η πλήρης προσοχή μας.
    • Η διατήρηση υπερβολικής ταχύτητας για μεγάλη απόσταση και σε στεγνό οδόστρωμα με χειμερινά ελαστικά μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή τους και κατά συνέπεια στην απώλεια ελέγχου του αυτοκινήτου.

    ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΧΙΟΝΙΟΥ
    • Οι αλυσίδες χιονιού εξασφαλίζουν μέγιστη πρόσφυση και κατά συνέπεια και ασφαλή οδική συμπεριφορά, αλλά και δυνατότητα κίνησης στο χιόνι και στον πάγο.
    • Ειδικά στον πάγο οι αλυσίδες αποτελούν μονόδρομο, μιας και μόνο αυτές είναι σε θέση να σπάσουν την επιφάνειά του και να εξασφαλίσουν πρόσφυση.
    • Επιλέγουμε τις αλυσίδες που προτείνει ο κατασκευαστής του αυτοκινήτου και εξασκούμαστε στην τοποθέτησή τους πριν από την ανάγκη χρήσης τους.
    • Μετά την τοποθέτηση των αλυσίδων διανύουμε με χαμηλή ταχύτητα μερικές εκατοντάδες μέτρα και ελέγχουμε ξανά την εφαρμογή τους.
    • Οι αλυσίδες τοποθετούνται στους κινητήριους τροχούς. Για το λόγο αυτό πρέπει να γνωρίζουμε αν το αυτοκίνητό μας φέρει κίνηση στους εμπρός ή τους πίσω τροχούς.
    • Σε τετρακίνητα οχήματα οι αλυσίδες τοποθετούνται κατά προτίμηση στους εμπρός τροχούς, ώστε πέρα από την προώθηση να υποστηρίζουν και την κατευθυντικότητα του οχήματος.

    .
     
  • H οδική ευγένεια στην πράξη
    H οδική ευγένεια στην πράξη
     
    Ας αρχίσουμε από σήμερα να εφαρμόζουμε τους απλούς κανόνες οδικής ευγένειας, για μεγαλύτερη ασφάλεια στο δρόμο, ποιότητα στις οδικές μας μετακινήσεις και περιορισμό των τροχαίων συμβάντων:
     
    • Παραμένω ήρεμος και ψύχραιμος κάθε στιγμή που κινούμαι στο δρόμο
    • Παραμένω ευγενικός και διαλλακτικός για τη δική μου ασφάλεια, ακόμα και όταν με προσβάλλουν
    • Σέβομαι τους υπόλοιπους οδηγούς, τηρώντας την προτεραιότητα και τις αποστάσεις και ειδοποιώντας  με φλας και αλάρμ για την επόμενη κίνησή μου
    • Δεν χρησιμοποιώ άσκοπα και επιθετικά την κόρνα και τα φώτα
    • Παρκάρω μόνο στα προκαθορισμένα σημεία και σε καμιά περίπτωση στο πεζοδρόμιο, σε διάβαση πεζών  ή σε ράμπα για ΑμεΑ.
    Η Oδική Ασφάλεια στον αυτοκινητόδρομο
     
    Ο σεβασμός των άλλων είναι ακόμη πιο σημαντικός για τη μετακίνηση στον αυτοκινητόδρομο, καθώς οι ταχύτητες που αναπτύσσονται είναι μεγαλύτερες από αυτές μέσα στην πόλη. Το Ι.Ο.ΑΣ. «Πάνος Μυλωνάς» και ο ΣΕΣ απευθύνονται στους χρήστες του οδικού δικτύου γενικότερα και στους οδηγούς των αυτοκινητοδρόμων ειδικότερα, επιχειρώντας να ευαισθητοποιήσουν τους οδηγούς και καλώντας τους να γίνουν θιασώτες της οδικής ασφάλειας. Γι’ αυτό λοιπόν λέμε:
     
    • Τηρώ τα όρια ταχύτητας στον αυτοκινητόδρομο. Στις μεγάλες ταχύτητες ο χρόνος ακινητοποίησης είναι επίσης μεγάλος όπως και η απόσταση ακινητοποίησης, γι’ αυτό και η αυστηρή τήρησή τους είναι σημαντική
    • Δεν πιέζω οδηγώντας επιθετικά (αναβοσβήνοντας τα φώτα, βγάζοντας αριστερό φλας) τυχόν προπορευόμενα οχήματα, όταν κινούμαι στην αριστερή λωρίδα
    • Κινούμαι στην αριστερή λωρίδα όταν προτίθεμαι να προσπεράσω
    • Τηρώ τη σωστή απόσταση από το προπορευόμενο αυτοκίνητο, που αντιστοιχεί σε 2 δευτερόλεπτα μέχρι να περάσω από το ίδιο σταθερό σημείο από το οποίο πέρασε και εκείνο
    • Κινητό τηλέφωνο, έντονοι διάλογοι με επιβάτες, φαγητό, ρύθμιση ήχου, αποτελούν παράγοντες απόσπασης προσοχής
    • Δεν οδηγώ ποτέ στη Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης (ΛΕΑ), που προορίζεται για την κίνηση οχημάτων άμεσης επέμβασης ούτε σταματώ χωρίς λόγο σε αυτή
    • Δίνω μεγάλη προσοχή στη σήμανση, τόσο στη μόνιμη όσο και στην έκτακτη (ηλεκτρονική) που πιθανόν να προειδοποιεί για έργα ή κάποιο συμβάν
    • Σε περίπτωση έργων, μειώνω ταχύτητα με μεγάλη προσοχή επιδεικνύοντας σεβασμό για το προσωπικό που εργάζεται πάνω στο δρόμο
    • Αν μεταφέρω φορτίο, φροντίζω να είναι δεμένο με ασφάλεια στο όχημά μου. Μια πιθανή πτώση το φορτίου μπορεί να προκαλέσει σοβαρό τροχαίο
    • Ελέγχω συχνά τους καθρέφτες μου για επερχόμενα δίκυκλα
    • Συγκρατώ τον τετραψήφιο αριθμό έκτακτης ανάγκης και καλώ για βοήθεια, όταν τη χρειάζομαι ο ίδιος ή αντιληφθώ κάποιον που έχει ανάγκη
    • Είμαι προσεκτικός στις σήραγγες, ανάβω υποχρεωτικά τα φώτα μου, διατηρώ μεγαλύτερες αποστάσεις ασφαλείας, δεν κάνω προσπεράσεις, ούτε ακινητοποιώ το όχημά μου αν δεν συντρέχει σοβαρός λόγος
    • Έχω πάντα μαζί μου τρίγωνο, πυροσβεστήρα, ανακλαστικό γιλέκο, φαρμακείο και αλυσίδες (το χειμώνα)

    .
  • Σταμάτα - Βλέπε - Άκου

    Μάθε ποιες είναι οι ασφαλέστερες ή οι εναλλακτικές διαδρομές πριν ξεκινήσεις  για οπουδήποτε.  Η τεχνολογία βοηθάει πολύ σε αυτόν τον τομέα.

    Να είσαι σε εγρήγορση:  Κατά τη διάρκεια της πανδημίας μπορεί να προκύψουν αλλαγές στην κυκλοφορία. Για παράδειγμα, ίσως να βρεθούν, περισσότερα μεγάλα οχήματα που παραδίδουν προϊόντα και είδη πρώτης ανάγκης όχι μόνο στους κεντρικούς αλλά και σε περιφερειακούς δρόμους ή στις γειτονιές.

    Να κρατάς αποστάσεις από συμπολίτες που κινούνται στους ίδιους δρόμους και να προσέχεις πως κινείσαι σε δρόμους όπου κινούνται αυτοκίνητα, vans, φορτηγά, δίκυκλα, τρίκυκλα, ποδηλάτες και δρομείς που αθλούνται.
    Να γνωρίζεις και να αναγνωρίζεις τις συμπεριφορές που επιβάλλονται, τόσο στους οδηγούς όσο και στους πεζούς, στα φανάρια, τις διαβάσεις, στην ταχύτητα και στις αντίστοιχες προτεραιότητες που έχουν οι πεζοί ή οι οδηγοί.

    Να φοράς ρούχα με λευκά ή φωτεινά χρώματα κατά τη διάρκεια της ημέρας και ρούχα με ανακλαστικά τη νύχτα.  Τα παπούτσια σου, αν αθλείσαι σε περιοχές με κίνηση οχημάτων, θα πρέπει να είναι τρακτερωτά ώστε να έχεις σταθερό βηματισμό.  Αν βρέχει ή αν έχει ομίχλη θα είναι πολύ δύσκολο να σε εντοπίσει κάποιος διερχόμενος οδηγός οποιουδήποτε οχήματος.

    Φρόντισε να έχεις ένα φωτάκι ή να κρατάς ένα φακό το ξημέρωμα, το σούρουπο ή την νύχτα για να φαίνεσαι.
    Να έχεις κολάρο ή λουρί με ανακλαστήρες πάνω στο ζωάκι σου αν κινείται μαζί σου.

    Μην χρησιμοποιείς ακουστικά ή ηλεκτρονικές συσκευές μέχρι να σταματήσεις ή να βρίσκεσαι σε ασφαλές περιβάλλον.

    Μάθε καλά πως διασχίζουμε το δρόμο: Κοιτάμε αριστερά, κοιτάμε δεξιά, ξανά αριστερά και μετά διασχίζουμε το δρόμο (σε χώρες όπως η Αγγλία, η Κύπρος και η Αυστραλία η διαδικασία είναι αντίστροφη).
    Προσαρμόσου στις συνθήκες: Οι οδηγοί των οχημάτων (γενικώς) τείνουν να οδηγούν με μεγαλύτερες ταχύτητες σε δρόμους με λιγότερη κίνηση.

    Έχε οπτική επαφή με τον/την οδηγό του οχήματος πριν διασχίσεις ένα δρόμο, έτσι θα περάσεις με περισσότερη ασφάλεια.  Να προσέχεις όταν βλέπεις φορτηγά, λεωφορεία ή αυτοκίνητα να κινούνται με την όπισθεν ή να βγαίνουν από χώρους στάθμευσης.  Μην προχωρήσεις αν δεν σου κάνει σήμα ο οδηγός ότι σε έχει δει και μπορείς να το περάσεις.

    Να προσέχεις διπλά, σε δρόμους ή σημεία που εμποδίζουν την ορατότητα, κυρίως σε στροφές ή στενούς δρόμους καθώς και πίσω από μεγάλα οχήματα.

    .
  • Υγιή ελαστικά για ασφάλεια στο δρόμο
    Τις τελευταίες δεκαετίες οι εξελίξεις σε ζητήματα τεχνολογίας με γνώμονα τις επιδόσεις αλλά και την ασφάλεια στο χώρο του αυτοκινήτου υπήρξαν ραγδαίες. Οι κατασκευαστές διαφημίζουν ισχυρότερους κινητήρες, καλύτερη παθητική και ενεργητική ασφάλεια, προηγμένα συστήματα αποφυγής σύγκρουσης και πολλά άλλα.
     
    Κανένας όμως δεν αναφέρει πως όλα αυτά, για να μπορέσουν να έχουν το ζητούμενο αποτέλεσμα, προϋποθέτουν ότι τα ελαστικά τού κάθε οχήματος μπορούν να εκτελέσουν τις εντολές του οδηγού η του αυτοκινήτου.
    Γι’ αυτό τα ελαστικά είναι απαραίτητο να βρίσκονται σε καλή κατάσταση ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν σωστά στις εντολές του οδηγού, κάθε δευτερόλεπτο της οδήγησης, προσφέροντάς σιγουριά και κυρίως ασφάλεια.

    Οι διαστάσεις
    Ως γενικό κανόνα, δεν ξεχνάμε πως οι διαστάσεις των ελαστικών μας πρέπει να είναι αυτές που έχει επιλέξει ο κατασκευαστής αφού, σε περίπτωση αντικατάστασης των ελαστικών με μη προτεινόμενα, αλλάζει η γεωμετρία όλου του οχήματος. Είναι επίσης σημαντικό να γίνει κατανοητό πως εάν αλλάξει ο δείκτης ταχύτητας, το ελαστικό αργεί να αποκτήσει τη σωστή θερμοκρασία λειτουργίας, γεγονός που επηρεάζει την ασφάλεια του οχήματος σε μεγάλο βαθμό.
    .
    Η πίεση
    Η πίεση μεταβάλλεται ανάλογα με την εξωτερική θερμοκρασία και την καταπόνηση του ελαστικού σε διάφορα οδοστρώματα, και θα πρέπει να μετριέται τακτικά (περίπου μία φορά το μήνα). Η σωστή πίεση ελαστικών για κάθε όχημα είναι αυτή που ο κατασκευαστής του αναγράφει συνήθως σε ένα «ταμπελάκι» στην πόρτα του οδηγού ή μέσα στο εγχειρίδιο χρήσης του οχήματος. Σχετίζεται με την κατανομή βάρους και γενικότερα την άσκηση δυνάμεων στο ελαστικό σε κάθε άξονα (εμπρός ή πίσω) και μετριέται όταν τα ελαστικά είναι κρύα. Η λάθος πίεση στα ελαστικά μπορεί να προκαλέσει:
    • Μειωμένη ικανότητα χειρισμών
    • Αυξημένη απόσταση ακινητοποίησης
    • Υδρολίσθηση (φαινόμενο που σχετίζεται με οδήγηση σε βρεγμένο έδαφος)
    • Έκρηξη ελαστικού και απώλεια ελέγχου του οχήματος.
    .
    Τα τραύματα
    Το φαινόμενο ενός τραυματισμού στο ελαστικό κάποια στιγμή στη διάρκεια της ζωής
    του αποτελεί συχνό φαινόμενο. Η αιτία πρόκλησης τραυματισμού, κυρίως και συχνότερα, σχετίζεται είτε με την άγνοια του οδηγού για τις ενδεχόμενες επιπτώσεις που μπορεί να έχει κάποιο έδαφος στα ελαστικά του (οδήγηση με ελαστικά ασφάλτου σε χώμα με μεγάλη ταχύτητα και χωρίς προσοχή) είτε με κάποιο μυτερό αντικείμενο που έτυχε να χτυπήσει το ελαστικό. Το χειρότερο τραύμα ελαστικού είναι στο πλαϊνό του σημείο και όχι στο πέλμα, διότι στο πλάι δεν έχει προστασία. Στην περίπτωση που διαπιστωθεί κάποιο τραύμα θα πρέπει να γίνει άμεση αντικατάσταση γιατί ενδέχεται ο σκελετός του ελαστικού να έχει χάσει τη συνοχή του, με ιδιαίτερα αυξημένο τον κίνδυνο να εκραγεί και να οδηγήσει σε απώλεια ελέγχου.
    .
    Η ηλικία
    Η ηλικία οποιουδήποτε ελαστικού, είτε έχει χρησιμοποιηθεί είτε όχι, δε θα πρέπει να ξεπερνάει τα 6 περίπου χρόνια από την ημερομηνία κατασκευής του, όχι της τοποθέτησής του. Η ημερομηνία κατασκευής αναγράφεται στον τετραψήφιο κωδικό DOT στο πλαϊνό μέρος τού κάθε ελαστικού (στα πρώτα δύο ψηφία αναφέρεται η εβδομάδα του έτους ενώ στα δύο επόμενα το έτος).
    .
    Το ύψος της γόμας
    Η γόμα που τοποθετείται στο πέλμα κάθε ελαστικού αποτελεί το υλικό τριβής του με το δρόμο και, κατά συνέπεια, φθείρεται με τη χρήση. Το ύψος της γόμας κυμαίνεται ανάλογα με τον τύπο του ελαστικού αλλά συνήθως είναι περίπου στα 8 χιλιοστά. Ανάλογα με την εταιρεία και τον προορισμό χρήσης του ελαστικού, στο πέλμα συναντάμε επίσης διάφορες αρχιτεκτονικές ώστε τα λάστιχα του οχήματος να μπορούν να αποβάλουν το νερό σε βρεγμένο οδόστρωμα και να προσφέρουν στον οδηγό τη μέγιστη δυνατή πρόσφυση.
     
    Για αυτό το λόγο, το ύψος του πέλματος θα πρέπει να έχει μια ελάχιστη τιμή που ορίζεται στα 1,6 χιλιοστά περίπου. Η μέτρηση πρέπει να γίνεται στο κέντρο του πέλματος και αν το ύψος του βρεθεί μικρότερο του ασφαλούς, το ελαστικό χρειάζεται άμεσα αντικατάσταση.
    .
    Eπιλογή και αγορά του σωστού ελαστικού
    Ο πρώτος κανόνας και η πιο άμεση λύση είναι να επιλεγεί το ελαστικό που είχε επιλέξει και ο κατασκευαστής -αν και εφόσον κάλυψε τις όποιες απαιτήσεις του οδηγού ως προς την αντοχή, αξιοπιστία και ευστάθεια σε οριακές συνθήκες.
    Στην περίπτωση που ο οδηγός έχει ολοκληρωμένη άποψη του τί ακριβώς χρειάζεται και θέλει να ξεφύγει από την επιλογή και τον προσανατολισμό του κατασκευαστή, τότε θα πρέπει να λάβει υπόψιν τα ακόλουθα πριν την επιλογή του ελαστικού:
     
    - Τον τύπο του αυτοκινήτου

    - Το πού διανύονται τα περισσότερα χιλιόμετρα (εντός ή εκτός πόλης, σε δύσκολα οδοστρώματα, χιόνια, λάσπες, φορτίο του οχήματος)

    - Το συνολικό ποσό που υπάρχει διαθέσιμο για αγορά ελαστικών

    - Τα κύρια χαρακτηριστικά των διαφόρων τύπων ελαστικών από διάφορες μάρκες, βάσει έρευνας και αναζήτησης της γνώμης των ειδικών (π.χ. αντιπρόσωποι, ειδικός τύπος)

    - Τα στάνταρντ χαρακτηριστικά του κάθε ελαστικού που αναγράφονται στο ταμπελάκι πιστοποίησης και λειτουργούν ως κριτήρια αγοράς για την κατανάλωση καυσίμου, την απόδοση στο βρεγμένο και τον παραγόμενο θόρυβο.
    .
  • Συμβουλές για ένα ασφαλές ταξίδι

    Πριν από κάθε ταξίδι, ελέγχουμε το όχημά μας ώστε να πληρεί όλες τις προδιαγραφές ασφαλείας (έλεγχος πίεσης ελαστικών, στάθμης υγρών, συμπλέκτη, φρένων κ.α.).

    Έχουμε εύκολα προσβάσιμο όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό (πυροσβεστήρα, προειδοποιητικό τρίγωνο, πρώτες βοήθειες, ανακλαστικό γιλέκο, φακό) σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

    Τοποθετούμε βαριές βαλίτσες και μεγάλα αντικείμενα στο χώρο αποσκευών με τρόπο που να εφάπτονται στην πλάτη των πίσω καθισμάτων και δένουμε με δίχτυ πρόσδεσης.

    Φροντίζουμε να έχουμε κοιμηθεί καλά, να μην έχουμε καταναλώσει αλκοόλ ενώ απέχουμε από το τιμόνι σε περίπτωση λήψης φαρμάκων με απαγόρευση οδήγησης.

    Προσέχουμε να μην υπάρχουν ελεύθερα αντικείμενα μέσα στην καμπίνα του αυτοκινήτου διότι υπάρχει πιθανότητα τραυματισμού των επιβατών.

    Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού φροντίζουμε να κάνουμε -κάθε δύο ώρες- στάσεις για ξεκούραση στους Σταθμούς Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών (ΣΕΑ) ή σε ειδικούς χώρους στάθμευσης.

    Παραμένουμε συγκεντρωμένοι στο δρόμο καθώς η απόσπαση της προσοχής του οδηγού αποτελεί σοβαρό κίνδυνο πρόκλησης τροχαίου συμβάντος (χρήση κινητού τηλεφώνου, δυνατή μουσική, έντονες συζητήσεις κ.ά.)
    Διατηρούμε τις αναγκαίες αποστάσεις ασφαλείας, σεβόμαστε την προτεραιότητα, οδηγούμε αμυντικά και συμπεριφερόμαστε με ευγένεια. Κινούμαστε με κατάλληλη – βάσει των εξωτερικών συνθηκών και των νόμιμων ορίων – ταχύτητα.
  • Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας (K.O.K.)

  • Road Safety Inbox
     
     
     
    Ενημέρωση των γονέων, μαθητών και δασκάλων για την ασφαλή μετακίνηση των παιδιών / Road Safety Inbox, Σεπτ. 2014 

    Νέοι και τροχαία δυστυχήματα / Road Safety Inbox, Απρ. 2015 

    Οικολογική-Ασφαλής Οδήγηση / Road Safety Inbox, Ιούν. 2015 

     

     

    Συμβουλές για ασφαλέστερη οδήγηση κατά τους χειμερινούς μήνες / Road Safety Inbox, Νοεμ. 2016

    Ενημέρωση των Οδηγών για την ασφαλή χρήση κινητού στην οδήγηση  / Road Safety Inbox, Ιαν. 2017

    Καλή Υγεία για Ασφαλή Οδήγηση / Road Safety Inbox, Μαρ. 2017

    Υγιή ελαστικά για ασφάλεια στο δρόμο / Road Safety Inbox, Νοεμ. 2017

    Πώς να κρατήσουμε τους μαθητές ασφαλείς στους δρόμους / Road Safety Inbox, Απρ. 2018

    Οδική Ασφάλεια και Τρίτη Ηλικία / Road Safety Inbox, Ιούνιος 2019

    Αλκοόλ και οδήγηση - όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε | Road Safety Inbox, Δεκ. 2019

    Καλή Υγεία, Ψυχική Ηρεμία και Οδική Ασφάλεια | Road Safety Inbox, Απρ. 2020

    Οικολογική Οδήγηση | Road Safety Inbox, Ιούλιος 2020

    Η πιο σημαντική διαδρομή της ημέρας | Road Safety Inbox, Σεπτέμβριος 2020

    Αλκοόλ και οδήγηση| Road Safety Inbox, Δεκέμβριος 2020

    Η σημασία των ελαστικών για την Οδική Ασφάλεια| Road Safety Inbox, Δεκέμβριος 2021

    Η επικινδυνότητα της χρήσης κινητού κατά την οδήγηση - Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε | Road Safety Inbox,Οκτώβριος 2022

  • Παιδί και Οδική Ασφάλεια

    Χρήσιμες Συμβουλές


    Τα παιδιά είναι το μέλλον και η ελπίδα μας. Δεν αξίζουν τίποτε λιγότερο από απόλυτη προστασία, πλήρη ενημέρωση, ευαισθητοποίηση σε θέματα οδικής ασφάλειας και κυκλοφοριακής αγωγής και φυσικά ασφάλεια στις μετακινήσεις τους είτε εντός αυτοκινήτου είτε όταν κυκλοφορούν με τα πόδια.

    Δυστυχώς στη χώρα μας είναι πολύ συχνό και λυπηρό το φαινόμενο να βλέπουμε παιδιά στην αγκαλιά της μητέρας τους στο μπροστά δεξί κάθισμα του αυτοκινήτου, χωρίς να έχει δεθεί ούτε καν η μητέρα με ζώνη ασφαλείας ή, ακόμη χειρότερα, η εικόνα ενός ανήλικου παιδιού να παίζει με το... τιμόνι στην αγκαλιά του οδηγού πατέρα του, με το αυτοκίνητο να κινείται «κανονικά»...
     

    Ο Κ.Ο.Κ., εν προκειμένω, είναι διαφωτιστικός: «Για τη μεταφορά παιδιών ηλικίας μικρότερης των 12 ετών με αυτοκίνητο, είναι υποχρεωτική η χρήση ειδικών μέσων συγκράτησης και προστασίας όπως καθισμάτων, ζωνών ασφαλείας κ.λπ. Το πρόστιμο είναι 83 ευρώ». Επίσης, σε άλλο άρθρο αναφέρεται: «Απαγορεύεται η κατάληψη θέσης παραπλεύρως του οδηγού από παιδιά ηλικίας μικρότερης των 12 ετών, εφόσον δε συγκρατούνται με εγκεκριμένο σύστημα συγκράτησης κατάλληλο για την ηλικία, το ύψος και το βάρος τους»

    Διευκρίνηση: Τα παιδιά πρέπει να αποφεύγεται να κάθονται στο κάθισμα του συνοδηγού, καθώς ατυχήματα έχουν δείξει ότι παθαίνουν σοβαρές κακώσεις και τραυματισμούς από τους αερόσακους.

    Κατά συνέπεια: για τα παιδιά είναι υποχρεωτικό το παιδικό καθισματάκι που πρέπει να είναι τοποθετημένο στο πίσω κάθισμα υπό την επίβλεψη του ενός γονιού,ο οποίος πρέπει να είναι δεμένος και αυτός με ζώνη ασφαλείας.

    Υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τύποι παιδικών καθισμάτων στην αγορά, ανάλογα με την ηλικία και το βάρος του παιδιού.
     

    • Ο τύπος 0+ απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας έως 15 μηνών και βάρους έως 13 κιλών
    • Ο τύπος 1 απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 8 μηνών έως 4 ετών και βάρους 9-18 κιλών
    • Ο τύπος 2/3 απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 3,5 έως 12 ετών και βάρους 15 έως 36 κιλών.

    Όταν το παιδί, λόγω ηλικίας, αποχωριστεί το παιδικό κάθισμα, πρέπει να δένεται και αυτό πάντα με ζώνη ασφαλείας στο πίσω κάθισμα όμως και ποτέ στο κάθισμα του συνοδηγού, έως την ηλικία των 12 ετών τουλάχιστον, όπως προβλέπει σχετικά ο Κ.Ο.Κ.

     

    Πέρα, όμως, από τη μετακίνηση των παιδιών εντός του αυτοκινήτου είναι εξαιρετικά σημαντικό να τα ευαισθητοποιήσουμε σχετικά με την κυκλοφοριακή συμπεριφορά τους, όταν μετακινούνται με τα πόδια.

    Πρέπει να τα ενημερώνουμε για τα σήματα του Κ.Ο.Κ. και για τη λειτουργία των φωτεινών σηματοδοτών (φαναριών) και φυσικά για τον ασφαλή τρόπο κυκλοφορίας που αναλύεται στο σχετική ενότητα «ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΕΖΩΝ»

    Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μάθουμε τα παιδιά μας να διασχίζουν τους δρόμους από τις διαβάσεις στους φωτεινούς σηματοδότες (φανάρια), να ελέγχουν προσεκτικά την κίνηση και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας ενός δρόμου, προτού τον διασχίσουν και να χρησιμοποιούν πάντα το πεζοδρόμιο, όπου είναι αυτό διαθέσιμο για τις μετακινήσεις τους.

    Επίσης, να μην παίζουν σε δημόσιους δρόμους, αλλά στους ειδικούς χώρους άθλησης και στα πάρκα, όπου αυτό επιτρέπεται...

    ➟ Εντυπο με πολύτιμες πληροφορίες για το παιδικό κάθισμα αυτοκινήτου θα βρείτε εδώ

    Συχνές Ερωτήσεις


    Γιατί πρέπει να χρησιμοποιήσω παιδικό κάθισμα στο αυτοκίνητο;
    Τα τροχαία ατυχήματα είναι η Νο1 αιτία θανάτου για παιδιά από 1 έως 14 ετών. Πολλά σοβαρά τραυματισμένα παιδιά καταλήγουν στο νοσοκομείο από τροχαία ατυχήματα. Οι περισσότεροι τραυματισμοί είναι στο κεφάλι και τον αυχένα. Κάποιοι τραυματισμοί οδηγούν σε αναπηρία.
    Τα παιδικά καθίσματα, όταν είναι σωστά τοποθετημένα, μειώνουν κατά πολύ τις πιθανότητες θανάτου ή σοβαρού τραυματισμού.
     
    Δεν είναι πιο ασφαλές να κρατώ το μωρό στην αγκαλιά μου;
    ΟΧΙ. Οι δυνάμεις που αναπτύσσονται στην καμπίνα των επιβατών σε περίπτωση ατυχήματος μπορούν να είναι εκατοντάδες κιλά ή και παραπάνω. Κανένας γονέας δε θα μπορέσει να συγκρατήσει το παιδί του, ακόμα και σε ατύχημα με μικρή ταχύτητα. Είναι εγκληματικό, έστω και για την παραμικρή απόσταση, γονέας να κρατά το παιδί στην αγκαλιά του.
     
    Πώς μπορώ να καταλάβω ποιο κάθισμα είναι κατάλληλο για το παιδί μου;
    Οι κατηγορίες των παιδικών καθισμάτων αναφέρονται στα κιλά του παιδιού. Οι βασικές κατηγορίες είναι οι εξής:
    Κατηγορία 0       κιλά 0-10             σύσταση ηλικίας από τη γέννηση έως 6-9 μηνών
    Κατηγορία 0+     κιλά 0-13             σύσταση ηλικίας από τη γέννηση έως 12-15 μηνών
    Κατηγορία 1       κιλά 9-18             σύσταση ηλικία από περίπου 9 μηνών έως περίπου 4 ετών
    Κατηγορία 2-3    κιλά 15-36           σύσταση ηλικίας από περίπου 4 ετών έως περίπου 12 ετών
     
    Πότε πρέπει να αλλάξω κατηγορία καθίσματος;
    Η σύσταση είναι να αλλάζουμε κάθισμα όταν το παιδί έχει εξαντλήσει το όριο κιλών της προηγούμενης κατηγορίας. Μια άλλη παράμετρος που θα μας οδηγήσει σε αλλαγή κατηγορίας καθίσματος είναι το εάν το κεφάλι του παιδιού ξεπερνά την πλάτη του παιδικού καθίσματος. Εάν το κεφάλι του μωρού αρχίζει να ξεπερνά την πλάτη του καθίσματος πρέπει από την κατηγορία 0/0+ να περάσουμε στην κατηγορία 1. Από την κατηγορία 1, εάν το ύψος των αυτιών πλησιάζει το όριο της πλάτης του καθίσματος, πρέπει να περάσουμε στην κατηγορία 2-3.
     
    Μέχρι ποια ηλικία πρέπει το παιδί μου να κάθεται σε παιδικό κάθισμα;
    Πολλοί γονείς νομίζουν ότι το παιδικό κάθισμα είναι αναγκαίο μέχρι μια μικρή ηλικία 5-6 ετών. ΚΑΝΟΥΝ ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ. Όλα τα συστήματα παθητικής ασφάλειας των αυτοκινήτων είναι σχεδιασμένα για να προσφέρουν προστασία σε επιβάτες με ύψος από τουλάχιστον 135 εκ και πάνω. Τα παιδιά με ύψος κάτω από 135 εκ που είναι απλά δεμένα με τη ζώνη του αυτοκινήτου, έχουν ελλιπή προστασία και είναι εκτεθειμένα σε πολύ μεγάλο κίνδυνο σε περίπτωση ατυχήματος. Οι πιο συχνοί θάνατοι ή τραυματισμοί σε τέτοιες περιπτώσεις οφείλονται σε χτυπήματα στο κεφάλι (ανυπαρξία πλευρικής προστασίας) και στην κοιλιακή χώρα (η ζώνη πιέζει τα εσωτερικά όργανα στην κοιλιά επειδή είναι πολύ ψηλά για το παιδί).
    Με βάση τον ΚΟΚ, η χρήση παιδικού καθίσματος στην Ελλάδα είναι υποχρεωτική μέχρι 12 ετών. Στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ολλανδία η χρήση παιδικού καθίσματος είναι υποχρεωτική μέχρι το ύψος των 135 εκ. Στη Γερμανία μέχρι το ύψος των 150 εκ.
     
    Για πόσο πρέπει το παιδί μου να κοιτάει ανάποδα στη φορά κίνησης του αυτοκινήτου; Ποιο είναι το Σκανδιναβικό μοντέλο;
    Η χρήση καθισμάτων που είναι στραμμένα ανάποδα στη φορά κίνησης του αυτοκινήτου ΕΙΝΑΙ η πιο ασφαλής. Το παιδί είναι ασφαλέστερο να παραμένει αντεστραμμένο μέχρι τα όρια βάρους του καθίσματος. Όλα τα βρεφικά καθίσματα της κατηγορίας 0/0+ (0-13 κιλά) τοποθετούνται υποχρεωτικά ανάποδα. Στη Σκανδιναβία, η συντριπτική  πλειοψηφία των παιδιών παραμένει ανάποδα μέχρι 4 ετών, στην υπόλοιπη Ευρώπη μέχρι 9-12 μηνών, ενώ στις ΗΠΑ μέχρι 12-15 μηνών.
    Το Σκανδιναβικό μοντέλο αναφέρεται στην παρατεταμένη χρήση ανάποδων καθισμάτων μέχρι 4 ετών, κάτι που εκεί συμβαίνει εδώ και 45 χρόνια.  Έρευνα μεγάλης Σουηδικής αυτοκινητοβιομηχανίας έδειξε ότι σε σύνολο 13.000 ατυχημάτων με εμπλεκόμενα 800 παιδιά από 0-4 ετών, οι σοβαροί τραυματισμοί σε παιδιά που ήταν σε ανάποδα καθίσματα ήταν 8%, ενώ σε παιδιά που ήταν σε καθίσματα που κοιτούσαν μπροστά 40%. Οι Σκανδιναβικές χώρες είναι κάθε χρόνο στις πρώτες θέσεις της λίστας σχετικά με την ασφάλεια των παιδιών σε τροχαία ατυχήματα.
     
    Ποιο είναι το πιο ασφαλές κάθισμα;
    Το πιο ασφαλές κάθισμα είναι αυτό που ταιριάζει σωστά στο αυτοκίνητό σας, που έχει τοποθετηθεί σύμφωνα με το εγχειρίδιο του κατασκευαστή και το παιδί σας ταιριάζει σε αυτό.
     
    Είναι ασφαλές να χρησιμοποιήσω ένα μεταχειρισμένο κάθισμα;
    Εάν δεν είστε απολύτως βέβαιοι ότι το κάθισμα δεν έχει εμπλακεί ποτέ σε ατύχημα μην το χρησιμοποιήσετε. Κάθισμα που μπορεί με μια πρώτη ματιά να φαίνεται ασφαλές, μπορεί να κρύβει επικίνδυνη φθορά στις ζώνες, στο εσωτερικό ή στα πλαστικά μέρη από κάποιο ατύχημα.
     
    Εάν εμπλακώ σε κάποιο ατύχημα με το παιδί στο παιδικό κάθισμα, μπορώ να συνεχίσω να το χρησιμοποιώ;
    Η γενική σύσταση είναι ΟΧΙ. Εάν εξαιρέσουμε μικροσυγκρούσεις με ταχύτητα παρκαρίσματος, ατυχήματα με ταχύτητα πάνω από 10χλμ/ώρα, μπορούν να προκαλέσουν ζημιά σε ένα παιδικό κάθισμα.
     
    Το παιδί μου αρνείται να μπει στο κάθισμα ή προσπαθεί να βγάλει τις ζώνες του. Τί να κάνω;
    Το παιδί σας πρέπει να μάθει να κάθεται πάντα στο παιδικό κάθισμα και να έχει τις ζώνες δεμένες σωστά και σφιχτά. Χρησιμοποιήστε το δικό σας παράδειγμα με τη χρήση της ζώνης. Αρνηθείτε να ξεκινήσετε το όχημα εάν δεν έχουν όλοι δεθεί σωστά. Σε περίπτωση που το παιδί σας βγάλει τη ζώνη εν κινήσει, προσπαθήστε να σταματήσετε το συντομότερο δυνατό και εξηγήστε τους κινδύνους που συνεπάγεται μια τέτοια κατάσταση.
    Τα παιδιά λειτουργούν σα “σφουγγάρια” από πολύ μικρή ηλικία και επηρεάζονται πολύ από τη συμπεριφορά των γονέων. Η υποδειγματική και πειθαρχημένη συμπεριφορά των γονέων στο αυτοκίνητο αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα για τα παιδιά.
     
    Πόση ώρα επιτρέπεται να μείνει ένα μωρό σε βρεφικό κάθισμα αυτοκινήτου;
    Όλα τα βρεφικά καθίσματα (κατηγορία 0-13 κιλών) έχουν πλάτη με κάποια κλίση (περίπου 45°). Ο βασικός τους προορισμός είναι η ασφαλής μεταφορά του μωρού στο αυτοκίνητο και αυτή η κλίση σε συνδυασμό με την υποχρεωτική ανάποδη τοποθέτηση προσφέρει τη μέγιστη προστασία για το μωρό μέσα στο αυτοκίνητο. Η γενική σύσταση είναι το μωρό να μη μένει πάνω από 2 ώρες σε μια συγκεκριμένη στάση όπως σε ένα τέτοιο κάθισμα υπό κλίση. Η ανάπτυξη των κινησιακών δυνατοτήτων απαιτεί την εναλλαγή θέσεων ή το ξάπλωμα σε οριζόντια θέση.
     
    Μπορώ να τοποθετήσω ένα παιδικό κάθισμα στη θέση του συνοδηγού , ενώ το αυτοκίνητό μου έχει αερόσακο;
    Εάν το παιδικό κάθισμα είναι στραμμένο ανάποδα, επιτρέπεται η τοποθέτησή του στη θέση του συνοδηγού, ΜΟΝΟΝ όταν ο αερόσακκος του συνοδηγού είναι απενεργοποιημένος. Για την απενεργοποίηση του αερόσακκου απευθυνθείτε στο εγχειρίδιο χρήσης του κατασκευαστή του αυτοκινήτου.
     
    Εάν το παιδικό κάθισμα είναι στραμμένο να κοιτά μπροστά, επιτρέπεται μεν η τοποθέτησή του στη θέση του συνοδηγού, αλλά γενικώς δε συνιστάται. Εάν χρησιμοποιηθεί εκεί, σας συμβουλεύουμε να πάτε το κάθισμα του συνοδηγού όσο πιο πίσω γίνεται, ώστε να υπάρχει αρκετός χώρος για τον αερόσακκο.
     
    Ποια είναι η καλύτερη θέση στο αυτοκίνητο για να τοποθετήσω το παιδικό κάθισμα;
    Η απάντηση δεν είναι απλή γιατί εξαρτάται από διάφορες παραμέτρους. Θεωρητικά, η μεσαία θέση του πίσω καθίσματος είναι η πιο ασφαλής με την έννοια ότι αυτό το σημείο έχει τη μεγαλύτερη απόσταση από κάθε πλευρά του αυοκινήτου, άρα και τις μικρότερες πιθανότητες τραυματισμού σε περίπτωση σύγκρουσης. Δεν έχουν όμως όλα τα αυτοκίνητα ζώνη 3 σημείων εκεί (απαραίτητη για την τοποθέτηση παιδικού καθίσματος) ή υποδοχείς ISOfix(απαραίτητοι για τοποθέτηση βάσης ISOfix). Μεταξύ των 2 πίσω θέσεων, συνιστάται ελαφρά αυτή πίσω από το συνοδηγό. Οι συγκρούσεις από τη δεξιά πλευρά του αυτοκινήτου είναι ελαφρά μικρότερες από εκείνες στην αριστερή.
    Σχετικά με τη θέση του συνοδηγού υπάρχει αρκετή σύγχυση. Σε διάφορες ιστοσελίδες και μπλογκς αναφέρεται ότι δεν πρέπει να τοποθετούνται παιδικά καθίσματα στο κάθισμα του συνοδηγού. Αυτό δεν είναι σωστό, τουλάχιστον για τα καθίσματα της κατηγορίας 0/0+ (0-13 κιλά). Οι κατασκευαστές αυτοκινήτων, τα τελευταία χρόνια, έχουν θωρακίσει πολύ το μπροστινό τμήμα του αυτοκινήτου, αφού οι μετωπικές συγκρούσεις είναι οι πιο συχνές. Η απόφαση τοποθέτησης ή μη βρεφικού καθίσματος στη θέση του συνοδηγού, εξαρτάται περισσότερο από τις συνήθειες χρήσης του αυτοκινήτου. Μία μητέρα η οποία χρησιμοποιεί πολύ συχνά το αυτοκίνητο μόνη της, με το νεογέννητο μωρό της, θα μπορούσε να έχει το βρεφικό κάθισμα στη θέση του συνοδηγού και να έχει καλύτερο έλεγχο του παιδιού και άρα καλύτερο έλεγχο του αυτοκινήτου (πάντα υπό τον όρο ότι έχει απενεργοποιήσει τον αερόσακκο). Αντίθετα, εάν η χρήση του αυτοκινήτου είναι πιο συχνή από όλη την οικογένεια, είναι πιο βολικό τα μωρά να είναι πίσω και να ελέγχονται από ειδικούς αμβλυγωνικούς καθρέπτες.
    Συμπερασματικά: οι πίσω θέσεις, θεωρούνται γενικά ιδανικότερες για την τοποθέτηση παιδικών καθισμάτων. Ειδικές όμως συνθήκες (μαμά μόνη με βρέφος) μπορεί να μας οδηγήσουν στην επιλογή της θέσης του συνοδηγού.
     
    Τί είναι το ISOfix;
    Το σύστημα ISOfixείναι ένα διεθνές πρότυπο για τα σημεία υποδοχής παιδικών καθισμάτων στην καμπίνα των επιβατών. Υποδοχείς ISOfixείναι τα μεταλλικά σημεία που βρίσκονται στη σχισμή ανάμεσα στην πλάτη και το κάθισμα, συνήθως στις δύο πίσω θέσεις του αυτοκινήτου. Τα περισσότερα αυτοκίνητα από το 2006 και μετά διαθέτουν στο στάνταρ εξοπλισμό υποδοχείς ISOfix, επίσης όμως και κάποια παλιαότερα μοντέλα.
    Σε αυτούς τους υποδοχείς “κουμπώνουν” οι ειδικοί βραχίονες της βάσης του ειδικού παιδικού καθίσματος συμβατού με το ISOfix και με ειδικές πράσινες ενδείξεις, μας δείχνουν ότι το κάθισμα έχει τοποθετηθεί σωστά.
    Το συγκεκριμένο σύστημα έχει αναπτυχθεί, διότι έρευνες έχουν δείξει ότι το ποσοστό εσφαλμένης χρήσης του παιδικού καθίσματος ξεπερνά το 70%.
     
    Πώς μπορώ να ξέρω εάν το αυτοκίνητο μου διαθέτει υποδοχείς ISOfix;
    Ανατρέξτε στο εγχειρίδιο χρήσης του κατασκευαστή ή απευθυνθείτε σε κάποιο αντιπρόσωπο του κατασκευαστή αναφέροντας το μοντέλο και το έτος κατασκευής του αυοκινήτου σας.
     
    Εγκυμοσύνη και αυτοκίνητο. Τι πρέπει να προσέχω;   
    Μιλώντας  για  την  ασφάλεια  του  παιδιού  στο  αυτοκίνητο, ξεκινάμε από την εμβρυακή κατάσταση και κάνουμε σαφές ότι  η  έγκυος  μητέρα  πρέπει  οπωσδήποτε  να  φοράει  ζώνη,
    καταρχάς  για  τη  δική  της  ασφάλεια.  Επειδή  όμως  σε  ένα απότομο φρενάρισμα ή σε μία πρόσκρουση η ζώνη του αυτοκινήτου μπορεί να πιέσει το έμβρυο, η ζώνη πρέπει να είναι τοποθετημένη κάτω από την κοιλιακή χώρα.
    Ιδανικό βοήθημα αποτελεί μία ειδική ζώνη  που δρα συμπληρωματικά με τη ζώνη αυτοκινήτου. Αυτή κρατά σε κάθε περίπτωση τη ζώνη κάτω από την κοιλιά και την εμποδίζει σε ενδεχόμενη πρόσκρουση να «γλιστρήσει» προς την κοιλιά και να θέσει σε κίνδυνο το  έμβρυο.  Έρευνες  στις  ΗΠΑ  έχουν  δείξει  ότι 4000 αποβολές το χρόνο οφείλονται σε τροχαία ατυχήματα λόγω πίεσης του εμβρύου από το τιμόνι ή από τη ζώνη.
     
     
  • Αυτοκίνητο

    Φοράμε παντού και πάντα, και στο πίσω κάθισμα και στα ταξί, τη ζώνη ασφαλείας. Έχουν αναφερθεί θάνατοι ακόμη και σε προσκρούσεις με μόλις 20χλμ./ώρα, λόγω πλήξης βασικών οργάνων από το τιμόνι και πρόκλησης εσωτερικής αιμορραγίας.

    Χρησιμοποιούμε το παιδικό κάθισμα για τα παιδιά.

    Σε δίτροχα φοράμε παντού και πάντα κράνος.

    Μηδέν αλκοόλ πριν την οδήγηση

    Δεν απαντάμε στο κινητό, όταν οδηγούμε. Όταν το κάνουμε, γινόμαστε κίνδυνος για τους άλλους και τον εαυτό μας.

    Εάν δεχθούμε κλήση στο κινητό που είναι απόλυτη ανάγκη να απαντήσουμε, σταθμεύουμε σε ασφαλές σημείο με προσοχή και ανάβοντας «αλάρμ» και κατόπιν ασχολούμαστε με αυτό.

    Αποφεύγουμε κάθε είδους αντιπερισπασμό στην οδήγηση, όπως είναι το κάπνισμα, το να ρυθμίζουμε το ραδιόφωνο ή οτιδήποτε άλλο αποσπά την προσοχή μας  από το δρόμο.
    Σεβόμαστε «απόλυτα» τα φανάρια, τα stop και την παραχώρηση προτεραιότητας.

    Δεν ξεχνάμε ότι σε διασταυρώσεις χωρίς σήμανση ή φανάρια, την προτεραιότητα έχουν αυτοί που έρχονται από δεξιά.

    Εάν παραβιάσουμε ένα stop ακόμη και με μια «μικρή» ταχύτητα, όπως 30 χλμ./ώρα, η επερχόμενη σύγκρουση μπορεί να αφαιρέσει ανθρώπινες ζωές: τη δική μας ή των άλλων.
    Επισημαίνουμε όλες τις αλλαγές κατεύθυνσης εγκαίρως με φλας και πριν από αυτές, συμβουλευόμαστε πάντα τους καθρέπτες μας. Επίσης δεν κάνουμε "σφήνες".

    Το φλας στο προσπέρασμα και στην αλλαγή λωρίδας προειδοποιεί, δεν υποχρεώνει.

    Προτού σταθμεύσουμε, προειδοποιούμε εγκαίρως με «αλάρμ».

    Συγκρατούμε τα νεύρα μας, κάνουμε υπομονή, χρησιμοποιούμε την κόρνα το δυνατόν λιγότερο, αποφεύγουμε την αντιπαράθεση όσο κι αν νιώθουμε αδικημένοι και δεν βρίζουμε.

    Στην οδήγηση δείχνουμε τον πολιτισμό μας και παραμερίζουμε τον εγωισμό μας.
     
    Εάν κάποιος προσπαθεί να μας προσπεράσει, του ανοίγουμε ιπποτικά το δρόμο παραχωρώντας του χώρο, ιδίως εάν επιχειρεί πολλαπλό προσπέρασμα και δεν έχει χώρο να το ολοκληρώσει, κάνοντας προοδευτικό ελιγμό προς τα δεξιά.

    Έτσι μειώνεται ο κίνδυνος για τον ίδιο, για τους ερχόμενους από το αντίθετο ρεύμα, αλλά και για εμάς, καθώς μειώνεται η πιθανότητα μιας καταστροφικής «καραμπόλας».
    Εάν δεν αφήνουμε κάποιον να μας προσπεράσει, μεταμορφωνόμαστε σε εγκληματίες.

    Σε περίπτωση που μας «κολλάει» ταχύτερο όχημα στην αριστερή λωρίδα εθνικής οδού και δεν έχουμε χώρο να κινηθούμε δεξιά αμέσως λόγω παρουσίας άλλων οχημάτων, επισημαίνουμε την πρόθεση να τον αφήσουμε να περάσει βγάζοντας προσωρινά δεξί φλας και μετακινούμαστε προοδευτικά στη δεξιά λωρίδα, όταν οι συνθήκες γίνουν κατάλληλες, αφού συμβουλευτούμε βεβαίως τους καθρέπτες μας.

    Δεν προσπερνάμε ποτέ σε σημεία χωρίς ορατότητα (π.χ. στροφές, ανηφορικά τμήματα) και δεν παραβιάζουμε τη διαχωριστική λωρίδα.

    Το προσπέρασμα επιτρέπεται κατά κανόνα από τα αριστερά. Κατ΄εξαίρεση επιτρέπεται από τα δεξιά, αν ο προπορευόμενος οδηγός έχει δώσει σήμα ότι προτίθεται να στρίψει αριστερά και έχει μετακινήσει το όχημά του στην πλευρά αυτή.

    Κρατάμε πάντα αποστάσεις ασφαλείας από τα προπορευόμενα αυτοκίνητα. Ένα αιφνιδιαστικό φρενάρισμα μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή.

    Οι οδηγοί αυτοκινήτου σεβόμαστε τους μοτοσυκλετιστές, κρατώντας αποστάσεις από αυτούς.

    Σεβόμαστε τις διαβάσεις πεζών. Στα STOP παραχωρούμε την προτεραιότητα στους πεζούς.

    Αποφεύγουμε τις «κόντρες». Η μεγάλη ταχύτητα ανήκει στις πίστες, όχι στους δρόμους. Να ξεδίνουμε, λοιπόν, σε αυτές και μόνο.
    Στο βρεγμένο δρόμο οι κινήσεις μας είναι κατά το δυνατόν πιο ήπιες. Το ίδιο και στις υψηλές θερμοκρασίες, καθώς με αυτές το οδόστρωμα γίνεται πιο ολισθηρό. Ήπιες κινήσεις χρειάζονται και όταν βρέχει για πρώτη φορά μετά από καιρό, γιατί στο δρόμο έχει συσσωρευθεί πολλή σκόνη και χαλίκια, κάνοντάς τον ιδιαίτερα ολισθηρό.

    Ένα σεμινάριο ασφαλούς οδήγησης ή οδήγηση σε πίστες καρτ αυξάνει τα περιθώρια ασφάλειάς μας, κάνοντάς μας πιο καλούς και έμπειρους οδηγούς.

    Η υποχώρηση κατά την οδήγηση είναι ανδρεία, όχι δειλία.

    Ένα ογκώδες SUV («τζιπ») ή μια λιμουζίνα δεν μας εξασφαλίζει την προτεραιότητα στην οδήγηση. Αυτήν μας την εξασφαλίζει ο νόμος ή την παραχωρεί ένας ευγενικός οδηγός και μόνο.


     
  • Δίκυκλο
    Η κίνηση με δίτροχο απαιτεί ακόμη μεγαλύτερη συγκέντρωση, εμπειρία και υψηλότερο επίπεδο φυσικής κατάστασης σε σχέση με την οδήγηση αυτοκινήτου, καθώς το σώμα συμμετέχει πολύ περισσότερο στην κίνηση.
    Φροντίζουμε για την άριστη συντήρηση του δίτροχού μας (αλλαγή ελαστικών στα προβλεπόμενα χρονικά διαστήματα, τακτικά σέρβις κλπ).
     
    Φοράμε κράνος σε κάθε μας μετακίνηση. Το κράνος μπορεί σε περίπτωση πτώσης να μας σώσει από βαρύτατες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
     
    Εξίσου απαραίτητη είναι η χρήση ειδικής δερμάτινης φόρμας που μας προφυλάσσει  σε περίπτωση πτώσης.
     
    Ένα μεγάλο λάθος που κάνουν οι μοτοσυκλετιστές στην Ελλάδα είναι να επιχειρούν -και πολλές φορές να «εκβιάζουν»-  το προσπέρασμα από δεξιά.
    Προσπερνάμε πάντα από αριστερά και με τη μέγιστη δυνατή προσοχή, καθώς μπορεί ο οδηγός στο προπορευόμενο αυτοκίνητο να μη μας έχει καν προσέξει, πιθανώς και επειδή κινούμαστε στο «τυφλό» σημείο ή αλλιώς «νεκρή ζώνη» του καθρέπτη του.
     
    Αποφεύγουμε, σε κάθε περίπτωση, τις «σφήνες» σε κενά μεταξύ δύο σειρών αυτοκινήτων. Ένα άλλο δίκυκλο, ένα άλλο αυτοκίνητο -ακόμη χειρότερα, ένας πεζός- μπορεί να παραμονεύουν και να πεταχτούν από στιγμή σε στιγμή στο κενό όπου εμείς διερχόμαστε με αυξημένη ταχύτητα.
     
    Κρατάμε πάντα αποστάσεις ασφαλείας από τα υπόλοιπα οχήματα και δίτροχα.
    Αποφεύγουμε πάντοτε τους αιφνιδιαστικούς ελιγμούς. Αν οι συνθήκες επιβάλλουν έναν ελιγμό, τον επιχειρούμε μόνο αφού προηγουμένως έχουμε ελέγξει την κίνηση και έχουμε γνωστοποιήσει την πρόθεσή μας με το αντίστοιχο φλας.
     
    Καλό είναι, ιδίως σε μέρες χωρίς ηλιοφάνεια, να έχουμε αναμμένα τα φώτα του δίτροχου, γιατί έτσι φαινόμαστε καλύτερα από τους οδηγούς αυτοκινήτων, καθώς τα πλησιάζουμε από πίσω.
     
    Προσέχουμε ιδιαίτερα να μην παραβιάζουμε τα stop στις διασταυρώσεις, γιατί εκεί συμβαίνουν συχνά τροχαία ατυχήματα.


     
  • Πεζός
    Απαραίτητη είναι, πέρα από την αγωγή των οδηγών και η κυκλοφοριακή αγωγή των πεζών, καθώς και αυτοί, αντίθετα με τη λανθασμένη κοινά διαδεδομένη αντίληψη στην Ελλάδα, δεν είναι άμοιροι ευθυνών στα ατυχήματα, ιδίως στις (παράνομες από τη μεριά των πεζών) διαβάσεις δρόμων, όπου έχουν χτυπηθεί από αυτοκίνητο ή μοτοσικλέτα, πολλές φορές με υψηλή ταχύτητα.
    Άλλωστε, σύμφωνα και με τα στοιχεία της Τροχαίας, στο ένα τρίτο των ατυχημάτων στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής εμπλέκονται πεζοί.

    Τη σημασία της κυκλοφοριακής αγωγής των πεζών, μάλιστα, την αντιλαμβανόμαστε καλύτερα, όταν πιάσουμε τιμόνι και δούμε πώς και πόσο μπορούν να μας κάνουν δύσκολη τη μετακίνηση πεζοί που δεν προσέχουν και δε συμμορφώνονται με τους κανόνες της κυκλοφορίας. Κατά συνέπεια και οι οδηγοί ευαισθητοποιούνται να προσέχουν πιο πολύ, όταν μετακινούνται με τα πόδια.

    Πολύ σημαντικό είναι να γνωρίζει ο πεζός πότε έχει προτεραιότητα και πότε όχι στις διαβάσεις των δρόμων.

    Προτιμάμε να διασχίζουμε τους δρόμους από διαβάσεις με φωτεινούς  σηματοδότες, όπου υπάρχουν, συμμορφούμενοι με τις ενδείξεις τους.

    Σε διαβάσεις πεζών χωρίς φωτεινό σηματοδότη (που επισημαίνονται με τις παράλληλες άσπρες παχιές γραμμές στο δρόμο), οι πεζοί έχουν κανονικκα προτεραιότητα αλλά η διάβαση σε αυτές απαιτεί μεγάλη προσοχή. Στην Ελλάδα δυστυχώς σπάνια γίνονται σεβαστές από τους οδηγούς είτε από άγνοια είτε από αμέλεια, ενώ αρκετές φορές δεν γίνονται καν αντιληπτές επειδή οι γραμμές αυτές δεν έχουν ξαναβαφεί και έχουν ξεθωριάσει.

    Εξαιρετική προσοχή απαιτεί η κίνηση ανάμεσα σε σειρές σταματημένων  οχημάτων κατά τη διάσχιση ενός δρόμου με πολλές λωρίδες, ιδίως αν πρόκειται να περάσουμε μπροστά από ένα ογκώδες όχημα (π.χ. από ένα λεωφορείο), το οποίο παρεμποδίζει την ορατότητα. Προτού προχωρήσουμε, ελέγχουμε με προσοχή ανάμεσα στις σειρές εαν κινείται κάποιο δίτροχο, το οποίο μπορεί να μας χτυπήσει.

    Είναι απόλυτα σημαντικό να διευκολύνουμε την κίνηση των οχημάτων περπατώντας στο πεζοδρόμιο, όπου αυτό είναι διαθέσιμο.


    Σε δρόμους χωρίς διαβάσεις πεζών ή φωτεινούς σηματοδότες διασχίζουμε το δρόμο κάθετα και όχι διαγώνια και αφού έχουμε ελέγξει προηγουμένως προσεκτικά δεξιά και αριστερά αν διέρχονται οχήματα.
     

    Δε διασχίζουμε κάθετα κάποιο δρόμο σε («τυφλές») στροφές που δεν παρέχουν ορατότητα σε εμάς και τα διερχόμενα οχήματα...


    Σε δρόμους διπλής κυκλοφορίας χωρίς νησίδα ή πεζοδρόμιο πρέπει να περπατάμε αριστερά, ώστε να ελέγχουμε εμείς οι ίδιοι τα οχήματα που κινούνται προς το μέρος μας, σύμφωνα με το άρθρο 38 παρ. 3 του Κ.Ο.Κ.: «παρ.3.  Οι πεζοί που χρησιμοποιούν το οδόστρωμα υποχρεούνται να βαδίζουν αντίθετα με την κατεύθυνση της κυκλοφορίας και όσο το δυνατόν πλησιέστερα στο άκρο του οδοστρώματος, εκτός αν κατ’ αυτόν τον τρόπο κινδυνεύουν ή δεν το επιτρέπουν ειδικές περιστάσεις.»


     

  • Η Οδική Ασφάλεια στους Αυτοκινητόδρομους

    Δεν έχει σημασία αν ξεκινάμε για μεγάλο ταξίδι ή για μια σύντομη καθημερινή μετακίνηση. Εμείς και το αυτοκίνητό μας πρέπει να είμαστε κάθε στιγμή σωστά προετοιμασμένοι όταν εισερχόμαστε σε αυτοκινητόδρομο.
     
    Ελέγχουμε την πίεση των ελαστικών. Η μέτρηση της πίεσης των ελαστικών γίνεται όταν αυτά είναι κρύα, δηλαδή πριν διανύσουμε απόσταση μεγαλύτερη του ενός χιλιομέτρου ή μετά από πολύωρη στάση.
     
    Ελέγχουμε όλα τα φώτα μας συμπεριλαμβανομένων των φώτων στοπ. Τα φώτα δεν ενισχύουν μόνο τη δική μας ορατότητα, αλλά μας κάνουν ευκολότερα και αμεσότερα ορατούς στους υπόλοιπους οδηγούς και χρήστες του δρόμου.
    Σιγουρευόμαστε πως έχουμε ικανή ποσότητα καυσίμου για την απόσταση που θέλουμε να διανύσουμε στον αυτοκινητόδρομο.
     
    Εναρμονιζόμαστε με τα προβλεπόμενα όρια ταχύτητας (σταθερά ή ηλεκτρονικά μεταβαλλόμενα) τα οποία αποτελούν τα μέγιστα επιτρεπόμενα και όχι το στόχο. Παράλληλά προσαρμόζουμε την ταχύτητα μας στις καιρικές συνθήκες (ισχυροί άνεμοι, βροχή, ομίχλη κ.α.), την κατάσταση του οχήματος καθώς και του οδηγού.
     
    Αποφεύγουμε τη στάση στην Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης (Λ.Ε.Α.) παρά μόνο εάν μεσολαβήσει ξαφνική μηχανική βλάβη του οχήματός μας ή αδιαθεσία του οδηγού. Στην περίπτωση αυτή ενεργοποιούμε τα φώτα έκτακτης ανάγκης, εξερχόμαστε από τη δεξιά πόρτα του οχήματος φορώντας ανακλαστικό γιλέκο, τοποθετούμε προειδοποιητικό τρίγωνο και απομακρυνόμαστε από αυτό.
    Συγκρατούμε τον ευρωπαϊκό αριθμό έκτακτης ανάγκης (112) η και τον  αριθμό έκτακτης ανάγκης του εκάστοτε αυτοκινητόδρομου και καλούμε για βοήθεια όταν τη χρειαζόμαστε οι ίδιοι ή αντιληφθούμε κάποιον που το έχει ανάγκη. Σε περίπτωση ατυχήματος, τεχνικής βλάβης ή ακινητοποίησης του οχήματος καλούμε από το κινητό μας τηλέφωνο. Εάν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, συνδεόμαστε με το κέντρο διαχείρισης αυτοκινητοδρόμου μέσω των τηλέφωνων έκτακτης ανάγκης τα οποία είναι τοποθετημένα ανά περίπου 2 χιλιόμετρα.
     
    Κινούμαστε στην αριστερή λωρίδα του αυτοκινητοδρόμου για σύντομα χρονικά διαστήματα και μόνο κατά τη διάρκεια διαδικασίας προσπέρασης  προπορευόμενου οχήματος, ενώ μόλις αυτή ολοκληρωθεί επανερχόμαστε στην δεξιότερη λωρίδα. Σε καμία περίπτωση δεν επιλέγουμε να προσπεράσουμε από δεξιά διότι είναι εξαιρετικά επικίνδυνο και θέτουμε άμεσα σε κίνδυνο τη ζωή μας και των υπολοίπων χρηστών του αυτοκινητόδρομου.
     
    Διατηρούμε την κατάλληλη απόσταση ασφαλείας από τα προπορευόμενα οχήματα η οποία σαφώς και καθορίζεται από την ταχύτητα κίνησης. Για το λόγο αυτό ακολουθούμε τον κανόνα των δυο δευτερολέπτων απόστασης για στεγνό οδόστρωμα ενώ σε περίπτωση βροχής ή χιονιού/παγετού ο χρόνος αυξάνεται στα τέσσερα και δέκα δευτερόλεπτα αντίστοιχα.
        
    Παρατηρούμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα τόσο τον εσωτερικό όσο και τους εξωτερικούς καθρέπτες του οχήματός μας ώστε να γνωρίζουμε την περιμετρική θέση των υπόλοιπων οχημάτων. Με τον τρόπο αυτό είμαστε προετοιμασμένοι ώστε να εκτελέσουμε ελιγμό σε περίπτωση απότομης ακινητοποίησης του προπορευόμενου οχήματος. Ελέγχουμε συχνά τους καθρέφτες για επερχόμενα δίκυκλα.
     
    Εισερχόμαστε σε αυτοκινητόδρομο με προσοχή, αρχικά κινούμενοι στην λωρίδα επιτάχυνσης και μέχρι το όχημά μας να υπερκαλύψει την ταχύτητα κίνησης των οχημάτων που βρίσκονται στη δεξιά λωρίδα κυκλοφορίας. Αντιστοίχως κατά την έξοδο κινούμαστε στην λωρίδα επιβράδυνσης όπου και μειώνουμε σταδιακά την ταχύτητα μας.
    Προσεγγίζουμε τους σταθμούς διοδίων μειώνοντας σταδιακά την ταχύτητα μας σύμφωνα με τα καθοριζόμενη ταχύτητα.  Μετά το πέρασμα μας από το σταθμό διοδίων δεν σταματάμε ποτέ αμέσως δεξιά καθώς η τελευταία δεξιά λωρίδα προορίζεται μόνο για οχήματα της Αστυνομίας, του ΕΚΑΒ και της Πυροσβεστικής.
     
    Κάνουμε δεκάλεπτο διάλειμμα κάθε δύο ώρες οδήγησης σταματώντας είτε σε προβλεπόμενους χώρους στάθμευσης που βρίσκονται ανά τακτά χιλιομετρικά διαστήματα είτε σε κάποιο Σταθμό Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών. Εάν η υπνηλία είναι έντονη τότε κρίνεται υποχρεωτική η στάση για δεκαπεντάλεπτο ύπνο σε μια από τις δυο παραπάνω επιλογές.
     
    Απαγορεύονται ρητά οι επικίνδυνοι ελιγμοί καθώς, εξαιτίας των υψηλών ταχυτήτων που αναπτύσσονται, ελλοχεύει σοβαρός κίνδυνος απώλειας του ελέγχου του οχήματος. Επίσης, απαγορεύεται η οπισθοπορεία για τον οποιοδήποτε λόγο (ακόμα και στην Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης), καθώς και η επί τόπου αναστροφή.
    Κατά τη διάρκεια κίνησης εντός σηράγγων έχουμε τα φώτα του οχήματός μας αναμμένα, ακολουθούμε τις ενδείξεις στους  φωτεινούς σηματοδότες λειτουργίας ή μη της λωρίδας που είναι τοποθετημένοι στην είσοδο και στο εσωτερικό της σήραγγας. Σε περίπτωση πρόκλησης φωτιάς εντός σήραγγας εγκαταλείπουμε το όχημά μας και κατευθυνόμαστε πεζοί  προς την πλησιέστερη έξοδο.
     
    Σεβόμαστε απαρέγκλιτα τις ηλεκτρονικές σημάνσεις που είναι τοποθετημένες κατά μήκος του αυτοκινητόδρομου και οι οποίες υποδεικνύουν πιθανές κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, τυχόν εργασίες συντήρησης ή ακραία καιρικά φαινόμενα και οι οποίες καλούν τους οδηγούς να μειώσουν την ταχύτητά τους.        
     
    Σε περίπτωση έργων μειώνουμε ταχύτητα με μεγάλη προσοχή και σεβασμό για το προσωπικό που εργάζεται πάνω στο δρόμο.
     
    Έχουμε πάντα μαζί μας τρίγωνο, φαρμακείο και αλυσίδες (εάν είναι χειμώνας).

     

  • Χρήσιμες συμβουλές μετά το ατύχημα
    Σε περίπτωση που συγκρουστούμε και δεν υπάρξει εκατέρωθεν τραυματισμός, πρώτη μας ενέργεια είναι να φωτογραφίσουμε τα οχήματα που έλαβαν μέρος στο ατύχημα, προτού αυτά μετακινηθούν, ενώ σημειώνουμε και τους αριθμούς κυκλοφορίας τους.

    Κατόπιν μετακινούμε, ει δυνατόν, τα οχήματα, εφόσον αυτά εμποδίζουν την κυκλοφορία και απομακρύνουμε τυχόν θραύσματα και μεγάλα κομμάτια που συνιστούν κίνδυνο γι’ αυτούς που διέρχονται από το δρόμο.

     

    Σε περίπτωση που αυτός που έχει κάνει λάθος το αναγνωρίσει, υπάρχει η δυνατότητα της«φιλικής δήλωσης». Τα δύο μέρη ελέγχουν αν κατέχουν αμφότερα δίπλωμα οδήγησης και ανταλλάσσουν τα στοιχεία της άδειας κυκλοφορίας και ασφάλισης του κάθε οχήματος καθώς και τα στοιχεία της ταυτότητάς τους (αριθμός ταυτότητας, διεύθυνση, τηλέφωνο κ.λπ.) και στο χώρο που προβλέπουν τα έντυπα της ασφάλειας ο υπεύθυνος του ατυχήματος δηλώνει γραπτώς την υπαιτιότητά του, ενώ σχεδιάζεται και το σημείο όπου έλαβε χώρα το ατύχημα. Στη συνέχεια ενημερώνονται οι ασφάλειες των οχημάτων που ενεπλάκησαν και αυτές αναλαμβάνουν τα περαιτέρω (φωτογράφιση - αυτοψία των εμπλεκομένων οχημάτων, επισκευές, κάλυψη κόστους από την ασφάλεια του υπεύθυνου μέρους κ.λπ.).

    Σε περίπτωση που υπάρξει διχογνωμία όσον αφορά την υπαιτιότητα, τότε καλούμε την αστυνομία (100), ώστε να έλθει περιπολικό και να καταγράψει τις συνθήκες του ατυχήματος.

     

    Σε περίπτωση εγκατάλειψης του χώρου του ατυχήματος από το ένα μέρος, που συνήθως είναι και το υπαίτιο, προσπαθούμε να συγκρατήσουμε τον αριθμό κυκλοφορίας του, προτού αυτό φύγει και ερευνούμε αν υπάρχουν μάρτυρες του ατυχήματος, οπότε κρατούμε τα στοιχεία τους για μελλοντική επικοινωνία, ενώ ενημερώνουμε και την αστυνομία.

    Σε περίπτωση τραυματισμού: πρώτη μας ενέργεια είναι να καλέσουμε ασθενοφόρο, εάν αυτός δείχνει ότι είναι σοβαρός. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η επέμβασή μας σε έναν βαριά τραυματισμένο, όσο και εάν έχουμε το αγνό κίνητρο να τον βοηθήσουμε, αν δεν διαθέτουμε τις απαραίτητες γνώσεις, μπορεί να αποδειχθεί επιβαρυντική για την υγεία του τραυματία, ακόμη και να επιφέρει μελλοντικές νομικές κυρώσεις για εμάς. Γι’ αυτό θα πρέπει να βοηθάμε βαριά τραυματίες, ΜΟΝΑΧΑ εάν διαθέτουμε την απαραίτητη γνώση, εκπαίδευση και εμπειρία.

    Σε τέτοιες περιπτώσεις αποφεύγουμε να μετακινήσουμε τον βαριά τραυματισμένο, καθώς η μετακίνησή του μπορεί να χειροτερέψει την κατάστασή του.

    Ελέγχουμε αν ο τραυματίας αναπνέειτοποθετώντας τα δάκτυλά μας κάτω από τη μύτη του και μπροστά από το στόμα του.

    Σε περίπτωση που διαπιστώσουμε ότι δεν αναπνέει ,μετακινούμε ελαφρά την κεφαλή σε υπερέκταση (προς τα πίσω δηλαδή) και κατεβάζουμε ελαφρά το σαγόνι προς τα κάτω (κατάσπαση της κάτω γνάθου) σε μια προσπάθεια να απελευθερωθεί η αεροφόρος οδός.

    Προσπαθούμε να μπλοκάρουμε τυχόν αιμορραγία ασκώντας ισχυρή πίεση στο τραύμα που αιμορραγεί με ένα κατά το δυνατόν καθαρό ρούχο.

    Σε περίπτωση που ο τραυματισμός δεν είναι τόσο βαρύς και ο τραυματίας διατηρεί τις αισθήσεις του, ακινητοποιούμε κατά το δυνατόν το μέρος όπου έχει χτυπήσει και ενδεχομένως να έχει συμβεί κάποιο κάταγμα (σπάσιμο).

     

    Αναμένουμε την άφιξη του ασθενοφόρου για τα περαιτέρω.

    Επιχειρούμε την άμεση κατάσβεση τυχόν πυρκαγιάς με τους πυροσβεστήρες με τους οποίους όλα τα οχήματα επιβάλλεται να εφοδιάζονται.

    Μέχρι να έρθει η τροχαία, εμείς ή κάποιος από την παρέα μας, αν υπάρχει, φροντίζουμε και για την καταγραφή των στοιχείων εμπλακέντων οχημάτων και οδηγών, βγάζοντας και τις απαραίτητες φωτογραφίες, πριν από τη μετακίνση των οχημάτων.

     

« επιστροφή
ΙΟΑΣ
 
τηλ. επικοινωνίας
+30 210-86.20.150
 
NEWSLETTER
Security Code *:
FOLLOW US
 
Κεντρικά γραφεία
Νεμέσεως 2, 112 53 Αθήνα, Τηλ.: +30.210-86.20.150, FAX: +30.210-86.20.007, e-mail:info@ioas.gr

Κέντρο Πληροφόρησης για την οδική Ασφάλεια
Πεσμαζόγλου 5 & Σταδίου, Στοά του Βιβλίου, 105 64 Αθήνα, Τηλ.: +30.210-32.11.051

Παράρτημα Δυτικής Ελλάδος
Κτίριο Διοίκησης και Λειτουργίας της Γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου, 30020 Αντίρριο

Εθνικό Κέντρο Οδικής Ασφάλειας (Προσεχώς)
Λεωφ. Μεσογείων 156, 155 10 Χολαργός (πλησίον ΚΤΕΟ Αθήνας)
© 2025 Ι.Ο.ΑΣ. All rights reserved. Links
Site by overron  |   incom cms  |   web promotion